من با تو چقدر ساده رفتم بر باد
تو نام مرا چه زود بردی از یاد

من حبه ی قند کوچکی بودم که
از دست تو در پیاله ی چای افتاد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

مرا دید و نشناخت
این بود درد ...

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
من و تو

برای رسیدن به هم

هیچ چیزی کم نداریم

به غیر از

یک معجزه!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

چه بسیار نگاه ها ...

  در جهان سرگردانند که در چشمی جای گیرند

 و چه بسیار فریادهایی که بر سنگ خاموش بوسه میزنند .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

عشق من تو باش نه برای اینکه در این دنیای بزرگ تنها نباشم.تو باش تا در دنیای بزرگتنهاییم تنها ترین باشی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

قلبم را در مجرای کهنه ای پنهان می کنم، در اتاقی که دریچه ایش نیست. از مهتابی به کوچه ی تاریک خم می شوم و به جای همه ی نومیدان می گریم...........!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
صدای پای تو که می روی

و صدای پای مرگ که می آید...

دیگر چیزی را نمی شنوم !

(حسین پناهی)

به ادامه مطلب بروید